Advances in bone reconstructions after sarcoma resection

Primary malignant bone tumours, or sarcomas, are rare and represent a major diagnostic and therapeutic challenge. According to the EUROCARE database, they do not exceed 0.2% of all malignancies. According to the American Cancer Society, over 40% of primary bone tumours in adults are chondrosarcomas followed by osteosarcoma (28%), chordoma (10%) Ewing sarcoma (8%), malignant histiocytic sarcoma/fibrosarcoma (4%), and the remaining percentages is distributed among several types of rare bone tumours. In children and adolescents ( < 20 years), osteosarcoma accounts for 56%, Ewing sarcoma 34% and chondrosarcoma only 6%. The best treatment results of bone sarcomas are achieved with the use of combined therapy in highly specialised centres. This combined treatment within specialised multidisciplinary teams gives the patient the greatest chance for appropriate management of their disease and increases their chances to be cured and to avoid disability. Limb sparing surgery is currently a standard in surgical treatment of bone sarcomas. This approach helps to obtain a good functional result and limits the patient’s disability. The most common methods currently used in sparing surgery include modular oncology endoprostheses (megaprostheses), non invasive growing prostheses used in children, bone auto and allografts, rotationplasties, patient specific surgical implants, arthrodesis of large joints, and in some locations only radical bone resections (shoulder, pelvis). In this short review article we present historical and contemporary methods of surgical treatment of primary bone sarcomas

Postępy w rekonstrukcjach ubytków kostnych po resekcji mięsaków

Pierwotne nowotwory złośliwe kości, czyli mięsaki, występują rzadko i stanowią duże wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne. Według bazy EUROCARE nie stanowią więcej niż 0,2% wszystkich nowotworów złośliwych. Według American Cancer Society ponad 40% pierwotnych nowotworów kości u dorosłych stanowią chrzęstniakomięsaki. W następnej kolejności występują kostniakomięsaki (28%), struniaki (10%), mięsaki Ewinga (8%), złośliwe mięsaki histiocytarne/włókniakomięsaki (4%). Pozostała liczba przypadków obejmuje kilka rodzajów rzadkich nowotworów kości. U dzieci i młodzieży ( &lt; 20. rż.) kostniakomięsaki stanowią 56%, mięsaki Ewinga — 34%, a chrzęstniakomięsaki — tylko 6%. Najlepsze wyniki leczenia mięsaków kości uzyskuje się przy zastosowaniu terapii skojarzonej w ośrodkach wysokospecjalistycznych, co daje choremu największe szanse na wyleczenie oraz uniknięcie niepełnosprawności. Obecnie standardem w postępowaniu chirurgicznym jest leczenie operacyjne oszczędzające kończynę, co pozwala uzyskać dobry efekt funkcjonalny oraz ograniczyć kalectwo chorego. Do metod najczęściej wykorzystywanych obecnie w leczeniu oszczędzającym należą modularne endoprotezy onkologiczne (megaprotezy), endoprotezy rosnące stosowane u dzieci, auto- lub alloprzeszczepy kostne, plastyki rotacyjne, artrodezy dużych stawów, a w niektórych lokalizacjach (bark, miednica) jedynie radykalne resekcje kości. W niniejszej pracy przedstawiono historyczne oraz aktualnie stosowane metody leczenia operacyjnego mięsaków pierwotnych kości

Histiocytic lymphadenopathy secondary to metallosis following endoprosthetic replacement in osteosarcoma patient – a potential diagnostic pitfall

We present the case of a 43-year old patient with inguinal lymphadenopathy 22 years after distal femoral resection for osteosarcoma with cemented distal femoral replacement reconstruction. Seven years after initial distal femoral resection patient underwent metal on metal hip resurfacing arthroplasty on the affected side. Twenty years after distal femoral replacement and 13 years after metal on metal hip resurfacing procedure, the patient underwent left inguinal lymph­adenectomy for an enlarged mass of inguinal lymph nodes on suspicion for a sarcoma recurrence. On microscopic ex­amination, excised lymph nodes were massively infiltrated with macrophages and multinucleated giant cells with focal asteroid bodies. An examination in polarized light revealed numerous metal particles; immunohistochemical stainings confirmed reactive character of changes, and florid metal-related sinus histiocytosis was finally diagnosed. Microscopic assessment of lymph nodes in the course of malignancy is a standard procedure; we present a rare case of non-neoplastic lymph node enlargement due to the late onset of metallosis, which might be a diagnostic challenge

Zalecenia dotyczące postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u chorych na pierwotne nowotwory złośliwe kości

Mięsaki kości u dorosłych stanowią heterogenną grupę bardzo rzadkich nowotworów pochodzenia mezenchymalnego (poniżej 0,5% nowotworów złośliwych u dorosłych). Prawidłowe rozpoznanie i skuteczne leczenie skojarzone pierwotnych nowotworów kości są sumą współpracy radiologów, chirurgów onkologów i chirurgów ortopedów, onkologów klinicznych, radioterapeutów, rehabilitantów, patologów, specjalistów medycyny nuklearnej i biologów molekularnych. Bezwzględnym warunkiem w diagnostyce i leczeniu pierwotnych nowotworów złośliwych kości jest wielodyscyplinarna współpraca wielospecjalistyczna w doświadczonych ośrodkach. Polepszenie diagnostyki mięsaków kości, wprowadzenie zasad terapii skojarzonej i postęp technologiczny spowodowały rozszerzenie wskazań do stosowania operacji oszczędzających kończynę oraz poprawiły odległe wyniki leczenia

Synchronous Occurrence of Colon and Appendiceal Adenocarcinoma

The study presented two cases of synchronous occurrence of colon and appendiceal adenocarcinoma. Both patients required surgical intervention, due to acute peritonitis during the course of acute appendicitis. In case of one patient we performed abdominal CT confirming the presence of sigmoid cancer. The patient was subjected to appendectomy and Hartmann’s operation. The second patient underwent an appendectomy, and colonoscopy performed two months later revealed the presence of rectal adenocarcinoma. The patient was subjected to low anterior rectal resection. The histopathological results considering both patients revealed the presence of synchronous colon and appendiceal adenocarcinoma

Negatywny wpływ wznowy miejscowej na przeżycie całkowite u dorosłych chorych z kostniakomięsakiem w lokalizacji kończynowej

Osteosarcoma is the most common primary malignant bone tumour in adults and is usually located in long bones. Standard treatment consists of perioperative chemo-therapy and radical surgical resection. In the case of the extremity location, the gold standard is limb-sparing surgery using various reconstructive techniques. Our study analyzed 175 adult patients in MSTS I-III stage treated for extremity os-teosarcoma at our institution between 2000 and 2017. The median observation was 41 months (3-225 months). 111 patients were treated with limb-sparing surgery, 80 patients had tumour resection followed by endoprosthetic reconstruction, 31 patients had local resection without reconstruction and 64 patients underwent amputation. 5-year OS (overall survival) and DFS (disease-free survival) rates in the study group were 62% and 52%, respectively, and life expectancy was 136 months. Local recurrence occurred in 34 (19%) patients in the whole group, including 16 (17%) patients after reconstruction, 11 (35%) patients after local resection and 7 (10%) patients who had an amputation. In the group of patients with local recurrence, 5-year OS rate was 30%, statistically significantly worse than patients without recurrence (5-year OS 70%).Kostniakomięsak jest najczęstszym pierwotnym nowotworem złośliwym kości u dorosłych i najczęściej lokalizuje się się w kościach długich. Standardowe leczenie obejmuje chemioterapię okołooperacyjną i radykalną resekcję chirurgiczną. W przypadku lokalizacji kończynowej złotym standardem jest operacja oszczędzająca kończynę z wykorzystaniem różnych technik rekonstrukcyjnych. W naszej pracy przeanalizowano 175 dorosłych pacjentów w stadium I-III wg MSTS leczonych w naszej placówce w latach 2000-2017 z powodu kostniakomięsaka w lokalizacji kończynowej. Mediana obserwacji wyniosła 41 miesięcy (3-225 miesięcy). 111 pacjentów poddano operacji oszczędzającej kończynę, 80 pacjentów poddano resekcji guza, a następnie rekonstrukcji z wykorzystaniem endoprotezoplastyki poresekcyjnej, 31 pacjentów poddano resekcji miejscowej bez rekonstrukcji, a 64 pacjentów poddano amputacji. Wskaźniki 5-letniego przeżycia całkowitego (OS) i przeżycia wolnego od choroby (DFS) w grupie badanej wynosiły odpowiednio 62% i 52%, a oczekiwana długość życia 136 miesięcy. Wznowa miejscowa wystąpiła u 34 (19%) pacjentów w całej grupie, w tym 16 (17%) po rekonstrukcji, 11 (35%) po resekcji miejscowej i 7 (10%) po amputacji. W grupie pacjentów z nawrotem miejscowym wskaźnik 5-letniego przeżycia całkowitego (OS) wyniósł 30%, i był istotnie statystycznie gorszy niż pacjentów bez wznowy (5-letnie OS 70%)

Treatment results of adult patients with primary bone tumours of the humerus with the use of the oncological modular endoprosthesis

Aim of the study : Primary bone tumours are relatively rare, but their diagnosis and treatment is difficult and connected with a high risk of complications. The goal of this report is a retrospective evaluation of outcomes in patients with primary tumours of the humerus treated in our centre with the use of modular endoprosthetic reconstruction. Material and methods : Currently, surgical treatment is a standard procedure for local therapy, with wide tumour-free margin resection after a planned multidisciplinary and individualised strategy of tumour management based on the diagnostic biopsy result. The best option for patients to avoid disability is simultaneous surgical reconstruction aiming to spare the limb and its functionality. Results : In this report, we present the results of treatment of our 11 adult patients suffering from primary bone tumours of the humerus, who have undergone wide bone resection followed by reconstruction with the use of a modular MUTARS® endoprosthesis. Conclusions : The study showed that prosthetic reconstruction of the resected humerus due to a primary bone tumour is safe and acceptable for patients; despite the fact that limitation of active abduction of the shoulder is up to 20 grades, this surgical procedure provides satisfactory limb function

Histiocytic lymphadenopathy secondary to metallosis following endoprosthetic replacement in osteosarcoma patient – a potential diagnostic pitfall

We present the case of a 43-year old patient with inguinal lymphadenopathy 22 years after distal femoral resection for osteosarcoma with cemented distal femoral replacement reconstruction. Seven years after initial distal femoral resection patient underwent metal on metal hip resurfacing arthroplasty on the affected side. Twenty years after distal femoral replacement and 13 years after metal on metal hip resurfacing procedure, the patient underwent left inguinal lymphadenectomy for an enlarged mass of inguinal lymph nodes on suspicion for a sarcoma recurrence. On microscopic examination, excised lymph nodes were massively infiltrated with macrophages and multinucleated giant cells with focal asteroid bodies. An examination in polarized light revealed numerous metal particles; immunohistochemical stainings confirmed reactive character of changes, and florid metal-related sinus histiocytosis was finally diagnosed. Microscopic assessment of lymph nodes in the course of malignancy is a standard procedure; we present a rare case of non-neoplastic lymph node enlargement due to the late onset of metallosis, which might be a diagnostic challenge.We present the case of a 43-year old patient with inguinal lymphadenopathy 22 years after distal femoral resection for osteosarcoma with cemented distal femoral replacement reconstruction. Seven years after initial distal femoral resection patient underwent metal on metal hip resurfacing arthroplasty on the affected side. Twenty years after distal femoral replacement and 13 years after metal on metal hip resurfacing procedure, the patient underwent left inguinal lymphadenectomy for an enlarged mass of inguinal lymph nodes on suspicion for a sarcoma recurrence. On microscopic examination, excised lymph nodes were massively infiltrated with macrophages and multinucleated giant cells with focal asteroid bodies. An examination in polarized light revealed numerous metal particles; immunohistochemical stainings confirmed reactive character of changes, and florid metal-related sinus histiocytosis was finally diagnosed. Microscopic assessment of lymph nodes in the course of malignancy is a standard procedure; we present a rare case of non-neoplastic lymph node enlargement due to the late onset of metallosis, which might be a diagnostic challenge